WWF „Ocalmy Bałtyk, nim zatęsknimy”
Kampania społeczna poświęcona ochronie morza i wirtualna podróż po osadzonym w przyszłości muzeum.
Razem z WWF Polska zabraliśmy odbiorców w sentymentalną podróż po osadzonym w przyszłości, wirtualnym muzeum Bałtyku, ratując nasze morze w ramach akcji Godzina Dla Ziemi.
Celem kampanii było zwiększenie świadomości na temat zagrożeń dotyczących Morza Bałtyckiego oraz zebranie podpisów pod petycją w jego obronie. Kampania została zrealizowana pod hasłem „Ocalmy Bałtyk, nim zatęsknimy” w ramach dorocznej akcji Godzina Dla Ziemi WWF. Odpowiadaliśmy za strategię, koncept, produkcję i realizację łączącą social media, online i działania PR oraz relacje z influencerami.
Zakres prac:
- strategia
- kreacja
- design & motion design
- produkcja
- content
- działania PR
- social media
- współpraca z influencerami
- specjalny event towarzyszący
Godzina Dla Ziemi WWF to największa na świecie akcja ekologiczna, w której co roku udział bierze 180 państw na 7 kontynentach. W ostatnią sobotę marca 2021 roku miliony ludzi na godzinę gaszą światła w symbolicznym geście solidarności z Ziemią. W Polsce co roku akcja dedykowana jest tematom ekologicznym wymagającym pilnej interwencji. W 2021 roku była to ochrona Morza Bałtyckiego, a jej celem było zebranie 50 000 podpisów pod petycją do Premiera RP.
Case study:
Wyzwanie:
Morze Bałtyckie mierzy się z wieloma problemami, ich natura jest złożona, wielopoziomowa i dotyczy różnych obszarów. Wyzwaniem kampanii było dotarcie do możliwie szerokiego grona odbiorców w sposób merytoryczny, ale bez “doomerskiego” tonu. Aby kampania okazała się skuteczna, trzeba było wymyślić koncept, który możliwie szerokiemu gronu odbiorców pozwoli zidentyfikować się i zjednoczyć we wspólnym celu ochrony Bałtyku. Nasze morze jest nie tylko cennym obszarem środowiska, ale funkcjonuje też jako obiekt silnie związany z emocjami. To cała masa wspomnień – niemal każdy z nas pamięta rodzinne wakacje na plaży. Nostalgia i sentyment w połączeniu z intrygującym futuryzmem stały się kluczem do opowieści o umierającym Bałtyku i bodźcem do działania.
Koncept:
Idea kreatywna opiera się na budowaniu narracji w zawieszeniu między przeszłością – wspomnieniami do ocalenia, a przyszłością – niepewnymi losami Bałtyku. Dla zwizualizowania wszystkiego co możemy stracić, stworzyliśmy wirtualne Muzeum Bałtyku, jaki pamiętamy, wypełnionego eksponatami związanymi z Morzem Bałtyckim. Muzeum powstało w środowisku 3D, wszystkie eksponaty zostały wymodelowane specjalnie na potrzeby wirtualnej wystawy, która stała się główną osią narracji spotu.
Na obiektach w technologii wirtualnej projekcji w 3D wyświetlone zostały fragmenty z archiwalnych nagrań z lat 70. i 80. W tle słychać jeden z największych przebojów minionych dekad polskiej estrady – „Już nie ma dzikich plaż” Ireny Santor, którą udało nam się namówić do wsparcia inicjatywy. W efekcie powstał spot łączący świat wirtualny z realnym, przeszłość z przyszłością, wspomnienia z potrzebą działania.
Ważnym elementem budowania narracji wizualnej było operowanie w projekcji światłem i ciemnością, symboliczne nawiązanie do idei gaszenia światła z okazji Godziny Dla Ziemi. Przestrzeń muzeum została podświetlona projektorami, które rzucały nagrania na obiekty 3D, wprowadzając ruch w statyczną przestrzeń. Następnie kamera podróżowała między eksponatami, zabierając widza w podróż po muzealnej ekspozycji.
Eksponaty muzealne 3D zostały stworzone w konsultacji z zespołem morskim WWF, ich powstanie poprzedził research i analiza anatomiczna gatunków zwierząt morskich, analiza materiałów źródłowych i selekcja obiektów. Wybraliśmy te, które kojarzą się z Bałtykiem, nawiązują do ciepłych wspomnień lub których obecność w muzeum nawiązuje do kluczowych zagrożeń i postulatów petycji.
Foka, morświn, dorsz, turbot – zwierzęta, dla których Bałtyk to dom, a których jest już w morzu coraz mniej, na których los chcemy zwrócić uwagę. Kuter rybacki, parawan, zamek z piasku, kosz plażowy, lody na patyku, muszla – przedmioty, które nierozerwalnie kojarzymy z morzem.
Eksponaty w połączeniu z projekcją tworzyły opowieści o danym morskim problemie. Aby zbudować sentymentalny nastrój w muzeum, sięgnęliśmy po nagrania z rodzinnych wyjazdów z lat 80. Odkryliśmy niezwykłe zasoby z Polskiego Archiwum Filmów Domowych Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie i za zgodą właścicieli nagrań pokazaliśmy pokoleniowe wspomnienia uchwycone przez kamerę. Tak powstał zaawansowany technologicznie spot, w którym zwiedzamy wystawę, po której oprowadza nas… Hubert Urbański. Rendery 3D wykreowane w przestrzeni “muzeum” stworzyły oprawę wizualną kampanii.
Realizacja:
Kampanię rozpoczęliśmy premierą spotu onlinie i szerokim udostępnieniem go w mediach, aby pod koniec wyjść z wirtualnym muzeum w przestrzeń publiczną i na finał w całej Polsce zgasić światło. Strategia social media kampanii została oparta na budowaniu opowieści na bazie konceptu zwiedzania wirtualnego muzeum. Do współpracy zaprosiliśmy Huberta Urbańskiego – postać kojarzoną z wiedzą i rozrywką – który stał się przewodnikiem po muzeum i rzecznikiem sprawy.
Przez cały czas trwania kampanii w ramach działań PR mocno współpracowaliśmy z mediami, które zaangażowały się w informowanie o akcji. Dotarliśmy do całego przekroju polskich mediów, aby wyjść z komunikatem do różnych grup społecznych – Bałtyk to nasza wspólna sprawa. W programach występowali ekspertki i eksperci WWF oraz Hubert Urbański jako ambasador. W akcję zaangażowało się kilkadziesiąt postaci influencerów/ek i aktywistów/ek.
W krótkim czasie 4 tygodni udało się dotrzeć do ludzi z problemem, o którym nie wiedzieli. 50 tysięcy z nich namówiliśmy do podpisania petycji. Zdołaliśmy stworzyć na tyle oryginalny przekaz, że zainteresowaliśmy problemami Morza Bałtyckiego poza sezonem, w trudnym okresie, kiedy w mediach dominował temat pandemii, a problemy środowiskowe zaczynają wywoływać w odbiorcach bezradność i zniechęcenie.
Akcja przez cały okres trwania była szeroko komentowana i wspierana w mediach. W miesiąc pozyskaliśmy ponad 600 publikacji mediowych o zasięgu 18,8 mln. Zanotowaliśmy wzrost zainteresowania problemami środowiska i działalnością WWF Polska.
Akcja specjalna
Na finał kampanii przygotowaliśmy kolejny mocny materiał, który stał się tłem dla informowania o finale akcji, chętnie podjętym przez media. 24 marca 2021 roku, na 3 dni przed finałem akcji, na fasadzie Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie po zmroku pojawiła się projekcja eksponatów z Muzeum Bałtyku z wezwaniem do ocalenia Bałtyku i podpisywania petycji. Akcja była szeroko pokazywana w mediach, m.in. w TVN24, stała się tłem do komunikowania finału gaszenia świateł i była mocnym gestem na finał kampanii.
> 50 000
podpisów pod petycją
> 18 mln
to całkowity zasięg publikacji mediowych
> 2 mln
to łączny organiczny zasięg publikowanych postów
> 1 000
zdjęć pod #godzinadlabałtyku na Instagramie
Credits:
Koncepcja i realizacja: sidorowicz.co (Monika Sidorowicz, Dorota Pabel, Joanna Dziel, Aleksandra Zgajewska, Victor Hardziuk)
WWF Polska: Marta Pilarska, Magdalena Melaniuk, Magdalena Wieczerzyńska, Karolina Kukielska
Art. Direction, animacje 3D i post-produkcja: Muzzle.website / Michał Niedopytalski
Obsada i narracja: Hubert Urbański
Utwór „Już Nie Ma Dzikich Plaż”: wykonanie: Irena Santor, muzyka: Ryszard Szeremeta, słowa: Krzysztof Logan Tomaszewski, nagranie: Polskie Radio SA, 1983 r.
Nagrania archiwalne: Polskie Archiwum Filmów Domowych – Filmoteka Artystyczna MSN
Muzyka: Pin Park (Maciek Polak, Maciek Bączyk)
Nagranie video i color grading: Dynamo Film (produkcja: Alina Sikora, operator: Iwo Rachwał)
Nagranie dźwiękowe: Dynamo / Rytmika Studio (Katarzyna Mitka)
Sprzęt do projekcji: Queen Media
Color grading (video): Witold Basiewicz